Voorlichting

‘Mama, waarom hebben jongens een piemel?’
Het stukje brood dat ik net wilde opeten bleef even in de lucht hangen. Had mijn dochter van vier zojuist écht gevraagd naar het geslachtsdeel van de andere soort?
‘Nou, om te plassen natuurlijk!’
‘En billen om te poepen, hè mama? Net als iedereen.’
‘Zo is het meisje, net als iedereen.’
En daarmee was het voor Roos klaar en vrolijk at ze verder. Maar ik was er wel even van ondersteboven. Dit had ik niet verwacht zo ’s morgens vroeg aan het ontbijt. Ook goedemorgen.
Ik vroeg me onmiddellijk af wat me in de (nabije) toekomst nog meer te wachten stond. En ineens schoot me te binnen dat ze al eerder dergelijke, ‘lastige’ vragen had gesteld. En niet alleen aan mij. Aan oma was namelijk al eens de vraag gesteld ‘Hoe komt een baby in de buik?’ Maar oma had heel subtiel geantwoord: ‘Dat moet je maar aan mama vragen.’
Tot op heden is mij deze vraag nog niet gesteld, THANK GOD! Want wat moet ik zeggen? Moet ik de eerder genoemde piemel erbij halen of iets luchtigs vertellen over de bloempjes en de bijtjes? Misschien moet ik eerst even een vergadering houden met Ronny, even brainstormen over wat we gaan zeggen zonder dat het  A) nog onschuldige kinderzieltjes beschadigd of  B) vreselijk gênant wordt.

Hoe ging dat bij ons thuis vroeger? Had ik dergelijke voorlichting gehad? Ik weet het eerlijk niet meer. Wat ik nog wel weet, is dat ik ten tijde van mijn eerste serieuze vriendje bij mijn moeder aangaf aan de pil te willen. Onder het motto ‘om de maandelijkse last wat te verzachten’. Mijn moeder keek me aan en zei toen de legendarische woorden; ‘Ja, en omdat ik nog geen oma wil worden.’
Inmiddels heb ik geen voorlichting meer nodig en is mijn moeder dolgelukkig in haar rol als oma. Met ons is alles dus goed gekomen. Blijft de vraag hoe ik Roos ga uitleggen waar ze vandaan komt. Uit de buik van mama? Uit de zak van papa? Of is dat weer heel lomp?
Wacht eens, had de juf een tijdje geleden geen verhaaltje verteld over een dolfijntje dat zo eenzaam was en dat een ander dolfijntje dat zo zielig vond dat hij bij haar bleef zwemmen en dat er even later een baby dolfijntje was?
Ja, het antwoord op de vraag ‘Hoe komt een baby in de buik’ is zo helder als wat. 'Ga dat maar fijn aan je vader vragen.’