Ik moet even iets bekennen……Zo tijdens de jaren ’90 was ik
behoorlijk onder de indruk van journalist Berend van Zuilen, huisarts Anton
Meerdink en wellicht zijn bekendste personage; internist Jan van der Wouden. Ik
heb het hier natuurlijk over Marc Klein Essink. Hoewel, voor velen van jullie
is dit niet zo ‘natuurlijk’. Ik denk
zelfs dat menigeen nu in een deuk achter de computer ligt. Marc Klein Essink? Ik
hoor jullie denken: ‘Dat mééééééééén je niet!!! Die knakker die nu van die rare vragen stelt tijdens de Lijfshow op SBS? Whahahahahahaha…’
Maar het is zo; het moment dat ik dokter Jan op tv zag verschijnen was ik verkocht. Geen aflevering van MCW werd gemist. Ik heb echter niet alle verhaallijnen kunnen volgen, want ik telde af totdat dokter Jan met zijn mooie krullen weer in beeld kwam. Om vervolgens als een debiele puber zuchtend van de bank te glijden. Posters van Marc Klein Essink werden met de grootste precisie uit de Tina en de Hitkrant geknipt en boven mijn bed geplakt, ik was een echte fan. Ja, samen met een vriendinnetje had ik zelfs een plakboek. En mijn ouders zijn destijds nog zo lief geweest om ons helemaal naar Lelystad te rijden, zodat we het ziekenhuis waar MCW werd opgenomen in het echt konden zien. Toen bleek dat het ziekenhuis helemaal geen Medisch Centrum West heette…. Duh.
De vierde verdieping van het ziekenhuis, daar is alles opgenomen. En ik heb door de gangen gelopen, de koffiekamer van de medische staf en de balie van de verpleegkundigen gezien. Ik vond het prachtig. Het was dan ook een grote schok dat dokter Jan in seizoen zes koelbloedig werd neergeschoten. Ik wilde seizoen zeven helemaal niet meer zien! Volgens mij heb ik er serieus om gehuild! Maar al gauw bleek er een reden voor zijn dood in MCW; Marc had andere klussen! Zo kwam de serie De Brug, waarin hij huisarts Anton Meerdink speelde. En Coverstory, een dramaserie over weekblad De Ster, waarin hij de rol van topjournalist Berend van Zuilen op zich nam. Ik maakte er tijd voor en heb volgens mij alle afleveringen gezien. Om maar naar Marc Klein Essink te kunnen kijken, met zijn lieve lach, mooie krullen en die sexy stem…zucht! Ho stop, ik draaf weer door, sorry!
Maar goed, de pubertijd werd wat minder en mijn verstand wat groter, dus de hysterische fase Marc Klein Essink ging eigenlijk geruisloos over in de studententijd. Dat ik tijdens mijn studie een kijkje achter de schermen van de Staatsloterijshow en daarmee een ontmoeting met Marc Klein Essink mee mocht maken was natuurlijk wel heel erg leuk! Dit verliep allemaal keurig en zonder dat ik me als een stotterende idioot aan zijn voeten gooide. Dat zou wat zijn zeg….
En inmiddels zijn we jaren en jaren verder en je zou denken dat ik daarmee automatisch nog wat wijzer was geworden. Nou, op sommige fronten natuurlijk wel (er is té weinig ruimte om toe te lichten op welke fronten….), maar ik dreig nu toch in een soort van herhaling van de puberteit te vallen. De DVD-boxen van MCW komen weer eens uit de kast en na dokter Tinus blijf ik iets langer dan nodig plakken op SBS6. Waar is het nou weer mis gegaan?
Het kwam eigenlijk doordat ik op youtube per ongeluk (écht!) de complete serie De Brug tegenkwam. Tijdens het aardappels schillen, ’s avonds op de bank of gewoon zomaar tussendoor werd de Ipad neergezet en zo keek ik binnen een paar dagen naar alle acht afleveringen. Nu pas zag ik wat een goede serie De Brug eigenlijk was! Waar in veel Nederlandse series uit mijn puberteit nog wel eens tenenkrommend het script werd opgezegd, blinkt het in De Brug van acteertalent. Serieus!
Maar goed, mijn volwassen leeftijd heeft (nog) niet kunnen voorkomen dat het Marc Klein Essink – virus weer een beetje is aangewakkerd. Ik wilde laatst weer eens naar het theater. Bleek het toneelstuk De Kleine Zielen in Hengelo te spelen! Met, jaja, Marc Klein Essink! Ik heb niet eens gekeken naar het verhaal, maar gelijk gereserveerd en samen met mijn plakboek-maatje zaten we als twee giechelende tutjes op rij 11. We haalden de gemiddelde leeftijd van het publiek enorm naar beneden. Want wees eerlijk, wie van jullie onder de 35 heeft er wel eens van Couperus gehoord? Ik niet, of ben ik nou intellectueel zwaar mislukt?
Het was in elk geval best een heftig stuk, maar wel heel erg mooi om te zien. En ik heb zowaar het verhaal gevolgd. Niet omdat Marcie Marc constant op het podium stond, want dat deed ie niet, maar gewoon omdat ik inmiddels toch wat wijzer ben geworden ;-).
Maar nu merk ik dat ik het internet afstruin op zoek naar beeldmateriaal van Coverstory en andere series waar de heer Klein Essink in heeft gespeeld. (tips zijn welkom!) Waarom? Tja, wat zal ik zeggen. Misschien omdat ik gek ben op Nederlandse dramaseries en nu eens wil kijken naar het verhaal van de series in plaats van alleen maar te letten op die heerlijk dramatische blikken van Berend, Anton of Jan.
Maar ik heb toch veel bewondering voor Marc Klein Essink, als is het (gelukkig) niet meer op zo’n puberale manier. Het was/is een goede acteur en ergens hoop ik dat hij nog een keer een mooie serie maakt. Want hij mag inmiddels de 50 zijn gepasseerd, ik zou nog steeds tijd vrij maken om een goede Nederlandse serie met hem (in de hoofdrol) te volgen. Misschien een keer in de huid van de bad guy? En dan zou ik wel op het verhaal letten hoor. Want ik heb nu mijn eigen held in huis. En die zou ik voor geen goud inruilen voor Marc Klein Essink, met zijn lieve lach, mooie krullen en die sexy stem…..zucht…..
Maar het is zo; het moment dat ik dokter Jan op tv zag verschijnen was ik verkocht. Geen aflevering van MCW werd gemist. Ik heb echter niet alle verhaallijnen kunnen volgen, want ik telde af totdat dokter Jan met zijn mooie krullen weer in beeld kwam. Om vervolgens als een debiele puber zuchtend van de bank te glijden. Posters van Marc Klein Essink werden met de grootste precisie uit de Tina en de Hitkrant geknipt en boven mijn bed geplakt, ik was een echte fan. Ja, samen met een vriendinnetje had ik zelfs een plakboek. En mijn ouders zijn destijds nog zo lief geweest om ons helemaal naar Lelystad te rijden, zodat we het ziekenhuis waar MCW werd opgenomen in het echt konden zien. Toen bleek dat het ziekenhuis helemaal geen Medisch Centrum West heette…. Duh.
De vierde verdieping van het ziekenhuis, daar is alles opgenomen. En ik heb door de gangen gelopen, de koffiekamer van de medische staf en de balie van de verpleegkundigen gezien. Ik vond het prachtig. Het was dan ook een grote schok dat dokter Jan in seizoen zes koelbloedig werd neergeschoten. Ik wilde seizoen zeven helemaal niet meer zien! Volgens mij heb ik er serieus om gehuild! Maar al gauw bleek er een reden voor zijn dood in MCW; Marc had andere klussen! Zo kwam de serie De Brug, waarin hij huisarts Anton Meerdink speelde. En Coverstory, een dramaserie over weekblad De Ster, waarin hij de rol van topjournalist Berend van Zuilen op zich nam. Ik maakte er tijd voor en heb volgens mij alle afleveringen gezien. Om maar naar Marc Klein Essink te kunnen kijken, met zijn lieve lach, mooie krullen en die sexy stem…zucht! Ho stop, ik draaf weer door, sorry!
Maar goed, de pubertijd werd wat minder en mijn verstand wat groter, dus de hysterische fase Marc Klein Essink ging eigenlijk geruisloos over in de studententijd. Dat ik tijdens mijn studie een kijkje achter de schermen van de Staatsloterijshow en daarmee een ontmoeting met Marc Klein Essink mee mocht maken was natuurlijk wel heel erg leuk! Dit verliep allemaal keurig en zonder dat ik me als een stotterende idioot aan zijn voeten gooide. Dat zou wat zijn zeg….
En inmiddels zijn we jaren en jaren verder en je zou denken dat ik daarmee automatisch nog wat wijzer was geworden. Nou, op sommige fronten natuurlijk wel (er is té weinig ruimte om toe te lichten op welke fronten….), maar ik dreig nu toch in een soort van herhaling van de puberteit te vallen. De DVD-boxen van MCW komen weer eens uit de kast en na dokter Tinus blijf ik iets langer dan nodig plakken op SBS6. Waar is het nou weer mis gegaan?
Het kwam eigenlijk doordat ik op youtube per ongeluk (écht!) de complete serie De Brug tegenkwam. Tijdens het aardappels schillen, ’s avonds op de bank of gewoon zomaar tussendoor werd de Ipad neergezet en zo keek ik binnen een paar dagen naar alle acht afleveringen. Nu pas zag ik wat een goede serie De Brug eigenlijk was! Waar in veel Nederlandse series uit mijn puberteit nog wel eens tenenkrommend het script werd opgezegd, blinkt het in De Brug van acteertalent. Serieus!
Maar goed, mijn volwassen leeftijd heeft (nog) niet kunnen voorkomen dat het Marc Klein Essink – virus weer een beetje is aangewakkerd. Ik wilde laatst weer eens naar het theater. Bleek het toneelstuk De Kleine Zielen in Hengelo te spelen! Met, jaja, Marc Klein Essink! Ik heb niet eens gekeken naar het verhaal, maar gelijk gereserveerd en samen met mijn plakboek-maatje zaten we als twee giechelende tutjes op rij 11. We haalden de gemiddelde leeftijd van het publiek enorm naar beneden. Want wees eerlijk, wie van jullie onder de 35 heeft er wel eens van Couperus gehoord? Ik niet, of ben ik nou intellectueel zwaar mislukt?
Het was in elk geval best een heftig stuk, maar wel heel erg mooi om te zien. En ik heb zowaar het verhaal gevolgd. Niet omdat Marcie Marc constant op het podium stond, want dat deed ie niet, maar gewoon omdat ik inmiddels toch wat wijzer ben geworden ;-).
Maar nu merk ik dat ik het internet afstruin op zoek naar beeldmateriaal van Coverstory en andere series waar de heer Klein Essink in heeft gespeeld. (tips zijn welkom!) Waarom? Tja, wat zal ik zeggen. Misschien omdat ik gek ben op Nederlandse dramaseries en nu eens wil kijken naar het verhaal van de series in plaats van alleen maar te letten op die heerlijk dramatische blikken van Berend, Anton of Jan.
Maar ik heb toch veel bewondering voor Marc Klein Essink, als is het (gelukkig) niet meer op zo’n puberale manier. Het was/is een goede acteur en ergens hoop ik dat hij nog een keer een mooie serie maakt. Want hij mag inmiddels de 50 zijn gepasseerd, ik zou nog steeds tijd vrij maken om een goede Nederlandse serie met hem (in de hoofdrol) te volgen. Misschien een keer in de huid van de bad guy? En dan zou ik wel op het verhaal letten hoor. Want ik heb nu mijn eigen held in huis. En die zou ik voor geen goud inruilen voor Marc Klein Essink, met zijn lieve lach, mooie krullen en die sexy stem…..zucht…..
