Ik merk aan mezelf dat ik er regelmatig in meega, in dat gehaaste. Kind naar school brengen, snel door naar mijn werk voor allerlei afspraken, boodschappen doen (als ik geluk hebt kan ik dat doen voordat ik kind-lief weer op de achterbank heb!), kind-lief ophalen, koken, nog even opruimen, kind-lief onder de douche zetten en naar bed brengen en dan is er ’s avonds ook vaak nog wel iets. De tijd vliegt en ik race mee, vaak zonder om me heen te kijken.
En soms is het gewoon niet anders, want er zijn tijden dat er nou eenmaal een aantal verplichtingen wachten. Zoals een examen halen bijvoorbeeld……
Maar toch zou ik willen dat ik eens wat meer de tijd nam om echt te genieten. Om eens wat meer naar en om mezelf heen te kijken en echt eens te zien wat er gebeurt en met wie ik eigenlijk allemaal te maken heb. Dat ik dan ook eens zie wie de mens achter de kassajuf is en dat de ‘moeders-van-klasgenootjes’ ook een naam hebben en echte personen zijn!
Wat meer aandacht voor mijn omgeving en de mensen daarin, dat is mijn nieuwe streven voor de komende tijd. Natuurlijk is er ruimte voor allerlei activiteiten en ‘verplichtingen’, maar ik wil ze op een leuke en positieve manier invullen. En vooral wil ik ze bewust meemaken. Zodat ik aan het eind van de rit nog echt weet wat ik nou heb gedaan in plaats van ineens tot de conclusie te komen dat 2012 alweer voorbij, zonder dat ik genoeg genoten heb. Of dat je lieve dochter ineens op school zit en je je afvraagt waar die vier jaar toch in godsnaam gebleven zijn.
Bij meer aandacht hoort voor mij ook het maken van complimentjes. Ikzelf kan toch zo blij worden van een welgemeend complimentje! En van iets meer complimentjes zou de wereld ook gelijk een stuk vrolijker worden. Ik werd afgelopen woensdag in elk geval heel vrolijk van een klein meisje dat in een overvolle sport-kantine boven op een kruk klom, een ranja bestelde, de barman eens goed aankeek en toen welgemeend riep: ‘Wat een mooie snor!’
Om ons heen begonnen mensen spontaan te lachen en ik zweer het, de barman stond te glimmen van trots! Het kleine meisje was zich totaal niet bewust van de positiviteit die ze teweeg had gebracht, maar ik wil wel heel bewust wat meer positiviteit de wereld in slingeren. Want als we elkaar wat meer waarderen en we gunnen elkaar de positieve dingen, wie maakt ons dan wat? Ik vind het in elk geval ontzettend leuk dat jij nu mijn blog leest! En ik wens je bij deze nog een hele positieve dag toe! Zo, gelijk maar de daad bij het woord voegen. Daar hou ik van!
